Belgia - informacja dla podróżnych

Ministerstwo Spraw Zagranicznych zaleca podróżującym do Belgii zachowanie szczególnej ostrożności w związku z zagrożeniem terrorystycznym.

22 stycznia 2018 r. władze belgijskie obniżyły poziom zagrożenia terrorystycznego na terenie całego kraju z 3 do 2 (w czterostopniowej skali). Obniżenie poziomu alertu oznacza, że według władz miejscowych zagrożenie zmniejszyło się, a atak stał się mniej prawdopodobny. Jednocześnie utrzymano 3 poziom zagrożenia dla niektórych wrażliwych miejsc, który lokalizacja nie jest jednak ujawniana przez belgijskie służby.

Zdaniem miejscowych władz najbardziej prawdopodobne cele możliwych ataków terrorystycznych to tzw. cele miękkie (miejsca charakteryzujące się łatwym dostępem oraz potencjalną wysoką liczbą ofiar). Przewidywany sposób działania zamachowców zakłada wykorzystanie bardzo prostych metod, niewymagających dostępu do broni palnej, czy materiałów wybuchowych, co oznacza, że możliwość wykrycia przygotowań do zamachu jest mniejsza.

Alert terrorystyczny może wiązać się z zaostrzonymi środkami bezpieczeństwa, m.in.: wzmożone kontrole w miejscach publicznych, wydłużone odprawy na terenie portów lotniczych oraz na dworcach realizujących międzynarodową obsługę połączeń kolejowych, monitoring policyjny wydarzeń o charakterze zbiorowym, imprez kulturalnych, artystycznych i sportowych na terenie większych aglomeracji, obecność wojska na ulicach, obecność patroli z psami wykrywającymi materiały wybuchowe.

Odnotowuje się wysoki poziom kradzieży kieszonkowych, a także włamań do samochodów. Dotyczy to głównie dużych miast, zwłaszcza Brukseli i Antwerpii.

MSZ apeluje o zgłaszanie podróży w systemie Odyseusz.

Obywatele polscy korzystają z prawa do swobodnego przepływu osób w ramach Unii Europejskiej/Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Dokumentem podróży uprawniającym do bezwizowego wjazdu i pobytu (niezależnie od jego celu) na terytorium Królestwa Belgii do 90 dni jest paszport bądź dowód osobisty. Przed wyjazdem należy się upewnić, czy dokument jest w wystarczająco dobrym stanie technicznym i pozwala na stwierdzenie tożsamości. Prawo swobodnego przemieszczania się i pobytu otrzymuje też członków rodziny obywatela UE, niezależnie od ich przynależności państwowej. Ograniczenia swobodnego przemieszczania się i pobytu mogą mieć miejsce jedynie w przypadkach zagrażających polityce bezpieczeństwa państwa i zdrowiu publicznemu.

Regulacje związane z Covid-19

Władze belgijskie utrzymują ograniczenia w zakresie wyjazdów zagranicznych  dla obywateli Belgii oraz osób zamieszkujących czasowo lub na stałe w Belgii (posiadających prawo pobytu w Belgii), jak również dla obcokrajowców przyjeżdzających do Belgii w związku z Covid-19.

Obowiązujące informacje dotyczące wjazdu do Belgii i podróży za granicę (z Belgii) zamieszczane są na stronie  belgijskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych (dostępna w 4 wersjach językowych: niderlandzkiej, francuskiej, niemieckiej i angielskiej). Są one codziennie aktualizowane.

Zalecenia dotyczące podróży zagranicznych przedstawione są na interaktywnej mapie (dostępna jest także tabela) przygotowanej w oparciu od dane CELEVAL i FPS Public Health.

Aby zapoznać się z warunkami powrotu do Belgii należy kliknąć na interaktywnej mapie kraj lub region, aby sprawdzić jakie mogą być warunki przyjazdu.

Tranzyt jest możliwy, również w czerwonych strefach: podróżny nie zobowiązany do spełnienia żadnych warunków po przybyciu do Belgii, niezależnie od używanego środka transportu.

Informacje szczegółowe dotyczące zaleceń związanych z poszczególnymi strefami zamieszczone są na stronie www.info-coronavirus.be (EN – https://www.info-coronavirus.be/en/travels/, FR – https://www.info-coronavirus.be/fr/voyages/, NL – https://www.info-coronavirus.be/nl/reizen/)

Powroty z krajów z listy wjazdowej czerwonej wymagają odbycia kwarantanny i badań, dla krajów z listy pomarańczowej zalecana jest szczególna ostrożność (samoobserwacja, ew. samoizolacja), dla krajów z listy zielonej nie ma szczególnych rekomendacji.

Tymczasowe ograniczenia w podróżowaniu nie mają zastosowania do osób podróżujących w ważnych sprawach zawodowych, rodzinnych i osobistych zgodnie z poniższym wykazem:

• podróże służbowe pracowników służby zdrowia, badaczy zdrowia i pracowników opieki nad osobami starszymi w ramach wykonywania ich obowiązków;
• podróże służbowe dla pracowników przygranicznych;
• podróże służbowe dla pracowników sezonowych w sektorze rolniczym;
• podróże służbowe dla personelu sektora transportowego;
• ruch dyplomatów, personelu organizacji międzynarodowych oraz osób zapraszanych przez organizacje międzynarodowe i których fizyczna obecność jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania tych organizacji, personelu wojskowego, personelu służb porządku publicznego, pracownicy Urzędu Imigracyjnego, celnicy, pracownicy humanitarni i pracownicy ochrony ludności, a także dziennikarze, wykonujący swoje funkcje;
• przejazd pasażerów tranzytowych;
• podróż przez pasażerów podróżujących z ważnych powodów rodzinnych;

1. w celu zapewnienia pomocy osobie starszej, małoletniej lub niepełnosprawnej;
2. w ramach wspólnego sprawowania opieki nad dzieckiem;
3. odwiedzenia partnera, który nie mieszka pod jednym dachem (od 1 września);
4. w związku z pogrzebem lub kremacją;
5. w związku ze ślubem (cywilnym lub wyznaniowym);
6. w przypadku podróży uzasadnionych łączeniem rodzin.

• podróże służbowe marynarzy w ramach wykonywania obowiązków;
• osoby potrzebujące ochrony międzynarodowej lub przemieszczające się z innych przyczyn humanitarnych;
• podróże na pilne wizyty lekarskie lub w celu uzyskania pilnej pomocy medycznej;
• podróże obywateli państw trzecich w ramach studiów;
• podróże uczniów, studentów lub praktykantów w ramach ich nauki;
• podróże wysoko wykwalifikowanych obywateli państw trzecich, jeśli ich zatrudnienie jest niezbędne z ekonomicznego punktu widzenia i nie można ich odroczyć ani wykonywać za granicą, w tym podróże zawodowych sportowców w ramach wykonywania ich działalności zawodowej;
• wyjazdy za granicę w celach zawodowych, w tym podróże do domu / pracy;
• podróże obywateli Belgii lub cudzoziemców do ich głównego miejsca zamieszkania;

podróż w ramach wykonywania czynności notarialnych (jeśli to konieczne i nie ma możliwości dokonania ich w wersji elektronicznej).

Polisy polskich towarzystw ubezpieczeniowych są w Belgii uznawane. Posiadanie zielonej karty nie jest obowiązkowe. Uznaje się, że pojazd zarejestrowany w Polsce ma (tak jak w przypadku rejestracji w innych krajach UE) obowiązkowe ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej. Inne ubezpieczenia są zalecane, ale nie obowiązkowe. Dodatkowe informacje na ten temat dostępne są na stronie Polskiego Biura Ubezpieczycieli Komunikacyjnych. W przypadku posiadania miejsca zameldowania na terenie Belgii istnieje obowiązek przerejestrowania samochodu na tablice belgijskie. Niedopełnienie tego obowiązku skutkuje zabraniem polskich tablic rejestracyjnych przez policję belgijską.

Brak wymogu dodatkowych szczepień.

Opieka medyczna jest ogólnie dostępna. Cena standardowej wizyty lekarskiej wynosi ok. 30-35 EUR, doba pobytu w szpitalu – ok. 250 EUR. Dodatkowo ponosi się koszty badań i innych usług medycznych.

Osoby opłacające w Polsce składki na NFZ mają – w nagłych wypadkach – prawo do korzystania w ramach tego ubezpieczenia z opieki zdrowotnej w Belgii. Dokumentem, na którego podstawie osoby przybywające w celach turystycznych mogą korzystać w Belgii z opieki medycznej, jest Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ), a w przypadku podjęcia pracy – formularz S1. Szczegółowe informacje: www.nfz.gov.pl.

Zwrot kosztów leczenia. Zgodnie z prawem belgijskim pacjent musi najpierw pokryć w całości koszty świadczeń medycznych, a następnie ubiegać się o ich zwrot w miejscowej, belgijskiej kasie chorych, przy czym kasa zwraca tylko część kosztów, pomniejszonych o tzw. udział własny pacjenta. Pacjent sam opłaca także koszty transportu sanitarnego na terenie Belgii, jak również z Belgii do Polski. Jedynym wyjątkiem jest wezwanie karetki do wypadku przy pracy.

Leczenie szpitalne wymaga skierowania. W nagłych przypadkach można bezpośrednio zgłosić się do szpitala, przedstawiając EKUZ. W przypadku leczenia szpitalnego belgijska kasa chorych przejmuje większość kosztów, a opłaty, które musi ponieść pacjent, dotyczą ryczałtu za przyjęcie do szpitala, opłaty za każdy dzień pobytu w szpitalu oraz dziennej opłaty za leki stosowane przy hospitalizacji. Składając wniosek do belgijskiej kasy chorych o zwrot kosztów leczenia, należy dołączyć do wniosku oryginał wydanego przez lekarza lub zakład opieki zdrowotnej zaświadczenia potwierdzającego udzielenie pomocy medycznej w Belgii oraz oryginały wszystkich rachunków, dowodów zapłaty, kserokopie recept itp. O zwrot kosztów świadczeń medycznych (pomniejszony o udział własny pacjenta) można wystąpić także po powrocie do Polski do oddziału NFZ właściwego ze względu na miejsce zamieszkania ubezpieczonego. Także w tym przypadku należy przedstawić oryginały wszystkich rachunków, dowodów zapłaty, kserokopie recept itp. Dodatkowe informacje na temat ubezpieczeń uprawniających do korzystania z pomocy medycznej w Belgii można uzyskać:

• na stronach internetowych NFZ: www.nfz.gov.pl;
• w belgijskich biurach regionalnych pomocniczej kasy chorych (Caisse auxiliare d’assurance maladie-invalidité / Hulpas voor Ziekte en Invaliditeitsverzekering);
• w biurach lokalnych belgijskich kas chorych (mutualité / ziekenfonds);
• w belgijskiej instytucji łącznikowej: Institut National d’Assurance Maladie-Invalidité (INAMI) / Rijksinstitut voor Ziekte en Invaliditeitsverzekering (RIZIV), 211 Avenue de Tervuren, 1150 Bruxelles, tel. (00 322) 739 7111, faks (00 322) 739 7291, e-mail: bib@inami.be.

Zwrot kosztów leczenia. Zgodnie z prawem belgijskim pacjent musi najpierw pokryć w całości koszty świadczeń medycznych, a następnie ubiegać się o ich zwrot w miejscowej, belgijskiej kasie chorych, przy czym kasa zwraca tylko część kosztów, pomniejszonych o tzw. udział własny pacjenta. Pacjent sam opłaca także koszty transportu sanitarnego na terenie Belgii, jak również z Belgii do Polski. Jedynym wyjątkiem jest wezwanie karetki do wypadku przy pracy.

Leczenie szpitalne wymaga skierowania. W nagłych przypadkach można bezpośrednio zgłosić się do szpitala, przedstawiając EKUZ. W przypadku leczenia szpitalnego belgijska kasa chorych przejmuje większość kosztów, a opłaty, które musi ponieść pacjent, dotyczą ryczałtu za przyjęcie do szpitala, opłaty za każdy dzień pobytu w szpitalu oraz dziennej opłaty za leki stosowane przy hospitalizacji. Składając wniosek do belgijskiej kasy chorych o zwrot kosztów leczenia, należy dołączyć do wniosku oryginał wydanego przez lekarza lub zakład opieki zdrowotnej zaświadczenia potwierdzającego udzielenie pomocy medycznej w Belgii oraz oryginały wszystkich rachunków, dowodów zapłaty, kserokopie recept itp. O zwrot kosztów świadczeń medycznych (pomniejszony o udział własny pacjenta) można wystąpić także po powrocie do Polski do oddziału NFZ właściwego ze względu na miejsce zamieszkania ubezpieczonego. Także w tym przypadku należy przedstawić oryginały wszystkich rachunków, dowodów zapłaty, kserokopie recept itp. Dodatkowe informacje na temat ubezpieczeń uprawniających do korzystania z pomocy medycznej w Belgii można uzyskać:

• na stronach internetowych NFZ: www.nfz.gov.pl;
• w belgijskich biurach regionalnych pomocniczej kasy chorych (Caisse auxiliare d’assurance maladie-invalidité / Hulpas voor Ziekte en Invaliditeitsverzekering);
• w biurach lokalnych belgijskich kas chorych (mutualité / ziekenfonds);
• w belgijskiej instytucji łącznikowej: Institut National d’Assurance Maladie-Invalidité (INAMI) / Rijksinstitut voor Ziekte en Invaliditeitsverzekering (RIZIV), 211 Avenue de Tervuren, 1150 Bruxelles, tel. (00 322) 739 7111, faks (00 322) 739 7291, e-mail: bib@inami.be.

W Belgii obowiązują górne limity prędkości: na autostradach – 120 km/godz., na drogach szybkiego ruchu (o oddzielonych jezdniach dla każdego kierunku) – 90 km/godz., na innych drogach na obszarze nie zabudowanym – 70 km/godz., na obszarze zabudowanym – 50 km/godz. Obowiązuje tu generalna zasada pierwszeństwa pojazdów nadjeżdżających z prawej strony. Wyjątki od tej zasady są sygnalizowane odpowiednimi znakami drogowymi. Obowiązkowe jest zapinanie pasów bezpieczeństwa zarówno na przednich, jak i tylnych siedzeniach. Rozmawianie przez telefon komórkowy podczas prowadzenia samochodu jest zabronione. Maksymalny dopuszczalny poziom alkoholu we krwi kierowcy to 0,5 promila. Kary za przekroczenie prędkości wynoszą od ok. 140 do 400 EUR. Przekroczenie dozwolonej prędkości o 40 km/godz. (30 km/godz. na obszarze zabudowanym) może być też powodem zatrzymania prawa jazdy. Szczególnie dokładnie sprawdzane są dokumenty samochodów ciężarowych i ich kierowców, a niedopełnienie jakichkolwiek formalności (zwłaszcza przekroczenie limitów czasu jazdy, usterki bądź nieprawidłowości w tachografach, brak winietek opłaty drogowej) karane jest bardzo wysokimi mandatami, sięgającymi niekiedy kilku tysięcy euro. Mandaty trzeba płacić niezwłocznie gotówką, także w przypadku niezgadzania się na przyjęcie mandatu (zaznaczenie na druku mandatu opcji „CONSIGNATION”/”CONSIGNATIE” – wpłacona kwota staje się wówczas kaucją na poczet postępowania sądowego), pod rygorem unieruchomienia pojazdu aż do czasu wniesienia opłaty, co może narazić podróżującego na dodatkowe koszty przymusowego parkowania pojazdu na parkingu policyjnym. W pojazdach, którymi dokonywany jest przewóz osób, musi znajdować się aktualna lista pasażerów oraz licencja na prowadzenie takiej działalności. Międzynarodowe prawo jazdy nie jest obowiązkowe. Uwaga: Polskie prawa jazdy starego typu utraciły ważność 30 czerwca 2006 r. Nie można mieć praw jazdy wydanych przez więcej niż jeden kraj członkowski UE. W centrum Antwerpii i na lewym brzegu rzeki Scheldy obowiązuje strefa niskiej emisji (LEZ), do której samochody na innych niż belgijskie i niderlandzkie tablicach rejestracyjnych mogą wjechać wyłącznie po rejestracji przez Internet.

Turystów podróżujących po krajach Unii Europejskiej obowiązują ograniczenia ilościowe dotyczące wwozu towarów przeznaczonych do użytku osobistego i nie podlegających odsprzedaży. Określenie „do użytku osobistego” obejmuje także towary przewożone z przeznaczeniem na prezenty. Sprzedaż jest naruszeniem prawa zagrożonym ich konfiskatą oraz dodatkową karą. W poważniejszych przypadkach konfiskacie może podlegać też pojazd, którym towary były przewożone. Przykładowo, przewożone towary uznaje się za służące do użytku osobistego, jeżeli przy wjeździe do Belgii nie przekraczają one następujących ilości: 200 szt. papierosów, 200 szt. cygar, 1 kg tytoniu, 10 l spirytusu, 20 l wina ze zwiększoną zawartością alkoholu (np. sherry, porto), 90 l wina (w tym maksymalnie 60 l wina musującego), 110 l piwa. Osoby w wieku poniżej 17 lat nie mogą przewozić wyrobów alkoholowych ani tytoniowych. Po przystąpieniu Polski do UE znikła możliwość ubiegania się przez polskich turystów wracających do kraju o zwrot podatku VAT od towarów zakupionych w krajach unijnych. Uwaga: przy rejestracji nowego pojazdu sprowadzonego do Polski z państwa członkowskiego UE należy zapłacić podatek VAT jeżeli nie upłynął okres 6 miesięcy od daty jego pierwszej rejestracji i posiada przebieg mniejszy niż 6000 km (zwolnienie z podatku VAT nastąpi, gdy zostaną spełnione oba warunki łącznie tj. upłynie co najmniej 6 miesięcy od daty pierwszej rejestracji pojazdu i jego przebieg będzie większy niż 6000 km).

Obywatele polscy w celach turystycznych mogą przebywać na terenie Belgii 3 miesiące (90 dni). Zgodnie z prawem w przeciągu 10 dni należy zgłosić swój pobyt w urzędzie gminy miejsca zamieszkania (nie dotyczy to osób przebywających w hotelach, pensjonatach, więzieniach, szpitalach, gdzie meldunku dokonuje administracja tych zakładów). Po przekroczeniu tego  terminu należy opuścić terytorium Belgii.  Urzędy gminne z reguły nie wydają żadnego dokumentu potwierdzającego 3-miesięczny pobyt na terenie Belgii